हाम्रो बारे

कोही पनि आफ्नो कथाबाट उम्कन सक्दैन ।

सबै सँग कथा हुन्छन् । कम्तिमा पनि एउटा कथा, आफ्नै कथा । त्यसलाई कोही लेख्छन् र कथाकार बन्छन् । तर अधिकांशले आफ्नो कथा आफैसँग राख्छन् र इतिहासकार हुन्छन् । त्यही जिवित इतिहासलाई सबै सामु ल्याउने जमर्को हो ‘सुन मेरो कथा’ । इतिहास जित्नेले लेख्छन् यहाँ । तर सबै पढ्ने पढाइने इतिहास सत्य नै हुन्छन भन्ने पनि हैन । किनकी हार्नेका पनि इतिहास हुन्छन् । जुन त्यती नै सत्य हुन्छन् । भ्लादमिर लेनिनले भन्नु भए जस्तै, “अक्सर धेरै भनिएका झुठ पनि सत्य हुन्छन् यहाँ ।” बिडम्बना यही छ की लेखिएको, धेरै भनिएका इतिहासलाई मात्रै मन्यता दिइन्छ । हाम्रा पनि इतिहास छन् । हाम्रा पनि कथा छन् । समाजका । परिवारका । गाउँ-ठाउँका । प्रेमका । एकादेशका । सुनिएका-नसुनिएका । भनिएका-नभनिएका । अनगिन्ती रङ्गिबिरङ्गी कथा । यही कथाहरु सुनेर कोही कसैलाई हौसला मिल्छ भन्ने किन नसुनाउने आफ्नो कथा ?

सुन मेरो कथा ।